Šejh Nazim je onda krenuo za Siriju. Na svom putu za Damask posjetio je Halep, Hamu i Homs. U Homsu je bio u osami u džamiji i mezaru slavnog ashaba Božijeg Poslanika a.s., Halida ibn Velida, gdje je on također dobio ovlast u hanefijskom fikhu od šejh Muhammeda Ali Ujun El-Suda i šejh Abdul-Dželila Murada i ovlast u oblasti hadisa od muhadisa šejh Abdul-Aziza ibn Muhammed Ali Ujun El-Suda.
1944. godine se preselio u Tripoli (Libanon) gdje je bio gost šejha Munira El-Malika, muftije sjevernog Libanona i šejha kadirijskog, rifaiskog i nakšibendijskog sufijskog reda. Odatle je otputovao u Damask u Hal El-Midan gdje je konačno sreo šejha Abdullaha El-Feiz Ed-Dagestanija. On je odsjeo u kući kupljenoj od strane šejh Abdullahovog prvog sirijskog murida, šejha Husejna ibn Ali El-Kurdi El-Husejnija. Okružujući predio u kome su oni bili bio je bez sumnje smatran među tradicijama da je od velike duhovne vrijednosti.
Trideset godina je šejh Nazim ostao u društvu svog istaknutog učitelja koji je imao titulu sultan ul-Evlija. Šejh Abdullah je salio u njega vrela duhovnog znanja i mudrosti otvarajući mu realnosti beskonačnih okeana milosti. U vrijeme zadnjih godina njegove obuke, šejh Nazimu je naređeno od strane šejh Abdullaha da putuje prema Turskoj i Bliskom Istoku, gdje su mnogi ljudi preko njega prihvatili nakšibendijski red. On je izvršio mnogo osama među kojima je bilo onih u blizini svetog mezara poslanka Muhammeda a.s. i blizini mezara šejh Abdul Kadira Gejlanija.
Šejh Abdullahm El-Feiz Ed-Dagestani je preminuo 4. oktobra 1973. godine, tj. 4. ramazana1398 hidžretske godine, ostavljajući šejh Nazima kao imenovanog nasljednika u zlatnom lancu najistaknutijeg nakšibendijskog reda. Šejh Nazim je nastavio svoja putovanja, proširujući svoj opseg destinacija, uključivši Evropu, Ameriku i Daleki istok. On osnovao duhovne centre širom planete, donoseći svjetlo i smjernice u živote mnogih. On je također počastvovan sa prilikom da predstavlja islam i sufijski put na različitim platformama za diskusiju sa međureligijskim grupama i da ulaže napore za skupno mirno razrješenje konflikata.
